വിള തിന്നുന്ന വേലികള്‍...

അദ്ദേഹം അങ്ങനെയാണ്...

വിധിക്ക് ഇനിയും തന്നെ തോല്പിക്കാനാവില്ലെന്ന ഉറച്ച വിശ്വാസത്തോടെ, ഇടതുവശത്തെ കൃത്രിമക്കാലിനു താങ്ങായ വളഞ്ഞ പിടിയുള്ള ഊന്നുവടിയുമായി, ലക്ഷ്യസ്ഥാനത്തെത്താന്‍ അദ്ദേഹം വേഗത്തില്‍ നടന്നു...

ഇരമ്പിപ്പാഞ്ഞുപോകുന്ന വാഹനങ്ങളെയും, തന്നെ നോക്കി വിനയപൂര്‍വ്വം കൈകൂപ്പി നടന്നു നീങ്ങുന്നവരെയും തണുപ്പ് പുതച്ചു നമ്രശിരസ്കരായ വൃക്ഷശിഖരങ്ങളിലിരുന്നു പാടുന്ന പക്ഷികളെയും അദ്ദേഹം ശ്രദ്ധിക്കുന്നുണ്ട്. കാണുന്നതൊക്കെയും എല്ലാ പ്രവൃത്തിയുടെയും ശുഭസൂചകമാണെന്ന ആത്മവിശ്വാസമുള്ള അദ്ദേഹം, എന്നിട്ടും ഒന്‍പതാം ക്ലാസ്സില്‍ പഠിക്കുന്ന മകള്‍ ഇന്നു വീട്ടിലെത്താന്‍ വൈകുന്നതെന്തെന്നു കൂടി ഒരുനിമിഷം ചിന്തിച്ചത് സ്വാഭാവികം.

                       
 നല്ല ബലിഷ്ഠമായ ഉയരമുള്ള ശരീരം, തിളങ്ങുന്ന കണ്ണുകള്‍, ആവശ്യത്തിനുമാത്രം സംഭാഷണം.. ഇതുപോലെയൊരു വ്യക്തി ആ ഗ്രാമത്തില്‍ വേറെയില്ലെന്ന് പലരും പറയാറുണ്ട്‌ . പ്രത്യേകിച്ച് , ഒരു കാല് ഇല്ലെന്ന കാരണം അത് സത്യമാക്കുന്നുണ്ടല്ലോ... മാത്രമല്ല സ്വന്തവും ബന്ധവും മറക്കുന്ന, തിരക്കു പിടിച്ച ജീവിതത്തിലും സഹജീവികള്‍ക്കു വേണ്ടി തന്നാലാവുന്നത് ചെയ്യാനുള്ള മനസ്സ്, അയാളെ മറ്റുള്ളവരില്‍ നിന്നും വ്യത്യസ്തനാക്കി. മദ്യത്തിനും മയക്കു മരുന്നിനുമെതിരെയുള്ള പ്രവര്‍ത്തനം അയാളെ ബഹുമാന്യനാക്കി. ഒരുതരത്തില്‍ പറഞ്ഞാല്‍, പൊതുപ്രവര്‍ത്തനത്തിലേക്ക് ഇറങ്ങാന്‍ കാരണമായത് അച്ഛന്റെ മദ്യപാനം അയാള്‍ക്കു സമ്മാനിച്ച ചില കയ്പേറിയ അനുഭവങ്ങളും....... 

മനസ്സില്‍ കരുതിവച്ച വിശേഷങ്ങള്‍ പറയുവാന്‍  അല്ലെങ്കില്‍ ആ കൈകളില്‍ എന്തെങ്കിലും സമ്മാനം പ്രതീക്ഷിച്ചു, അച്ഛന്‍ വരുന്നതും കാത്തിരുന്നു, അവസാനം തന്നെ തിരിച്ചറിയാന്‍ പോലും ബോധമില്ലാതെ വരുന്ന അച്ഛനെ കണ്ടു നിരാശയോടെ കിടന്നുറങ്ങുന്ന മകന്‍... ഭര്‍ത്താവിനു ഭക്ഷണം ഒരുക്കി കാത്തിരുന്നു ,ഒടുവില്‍ അതൊക്കെ തിരിച്ചു അടുക്കളയില്‍ തന്നെ കൊണ്ടു വയ്ക്കുന്ന ഭാര്യ ..... അയലത്തെ കുട്ടികള്‍ അവരുടെ അച്ഛന്റെ കയ്യില്‍ തൂങ്ങി കളിച്ചു നടക്കുന്നതു നിറകണ്ണിലൂടെ കണ്ടു കൊതിച്ചു നിന്ന ബാല്യം, അയല്‍ വീട്ടുകാര്‍ പോലും അകറ്റി നിറുത്തിയ വീട്ടില്‍ നിന്നു പുറത്തിറങ്ങാന്‍ മടിക്കുന്ന അമ്മ... .. ഉള്ളില്‍ തറഞ്ഞു കിടന്ന ഓര്‍മ്മകള്‍ വളരുന്ന മനസ്സിനു ലക്ഷ്യബോധം നല്‍കി. 

തനിക്കു സംഭവിച്ചതു പോലെ ഇനിയൊരു ബാല്യവും മദ്യാസക്തിയില്‍ ഇല്ലാതാവരുത് ... തന്റെ അമ്മയെ പോലെ ഇനി ഒരമ്മയും കണ്ണീരുപ്പു കലര്‍ന്ന ചോറ് തിന്നാന്‍ ഇടവരരുത്..  അനുഭവങ്ങള്‍ മനസ്സില്‍ കോറിയിട്ട വരികള്‍ അയാളുടെ ലക്ഷ്യത്തിനു വളം നല്‍കി. മറ്റുള്ളവര്‍ക്കു കൂടി വേണ്ടി ജീവിക്കുമ്പോള്‍ മാത്രമാണ് ജീവിതം അര്‍ത്ഥപൂര്‍ണമാകുന്നത് എന്നു വിശ്വസിച്ച അയാള്‍, പഠന കാലത്തു തന്നെ ലഹരി വിരുദ്ധ മുദ്രാവാക്യങ്ങളുമായി സമൂഹത്തിലേക്കിറങ്ങിയിരുന്നു...

ഒരു നല്ല പോലീസ് ഓഫീസര്‍ ആകുക എന്ന  വിദൂര സ്വപ്നം എസ് ഐ  സെലക്ഷനിലൂടെ അപ്രതീക്ഷിതമായി സാക്ഷാത്കരിച്ചപ്പോള്‍ അയാളിലെ സാമൂഹ്യ പ്രവര്‍ത്തകന്‍ കൂടുതല്‍ കരുത്തുനേടി.  അനില്‍ കുമാര്‍ എന്ന പേരിന്റെ കൂടെയുള്ള ''എസ് ഐ'' എന്ന രണ്ടക്ഷരത്തിന്റെ   പിന്‍ബലം അയാളുടെ പ്രവര്‍ത്തനങ്ങളെ ത്വരിതത്തിലാക്കി.  മുഖം നോക്കാതെയുള്ള നടപടികള്‍ അയാള്‍ നിരുപാധികം തുടര്‍ന്നു. താന്‍ ഒരാള്‍ വിചാരിച്ചാലൊന്നും ഈ നാട് നന്നാവില്ലെന്ന കൂടെയുള്ളവരുടെ  ഉപദേശം പോലും ചെവി കൊള്ളാതെ ഒരുപാടു കാര്യങ്ങള്‍ ചെയ്യാന്‍ കഴിഞ്ഞുവെങ്കിലും അനില്‍ ഉള്‍പടെയുള്ള സേന എന്നും വാര്‍ത്തകളില്‍ നിറഞ്ഞത്‌ അവരില്‍ തന്നെയുള്ള ചിലര്‍ ചെയ്ത കൊള്ളരുതായ്മയുടെ പേരിലായിരുന്നു. അതിലൊന്നും തളരാത്ത ആത്മാര്‍ഥത അയാള്‍ക്കു നേടികൊടുത്തതാകട്ടെ ഒരു പിടി ശത്രുക്കളെ മാത്രം.... 

എവിടെപ്പോകുന്നുവെന്നു കുശലം ചോദിച്ചവരോടൊക്കെ ''ഇവിടെ വക്കീല്‍ സാറിന്റെ വീട് വരെ'' എന്ന് മാത്രം മറുപടി പറഞ്ഞു വേഗത്തില്‍ നടക്കുമ്പോഴും അയാള്‍ ആലോചിച്ചത്, തന്റെ വക്കീല്‍ ഫോണിലൂടെ പറഞ്ഞ കാര്യങ്ങളായിരുന്നു. നാളെ കോടതിയില്‍ വരുന്ന തന്റെ കേസിനു അനുകൂലമായേക്കാവുന്ന ഏതോ തെളിവ് അയാള്‍ക്ക്‌ കിട്ടിയിട്ടുണ്ടെന്നും , അതിനെക്കുറിച്ച് സംസാരിക്കാന്‍ ഉടനെ വീടുവരെ വരണമെന്നും മാത്രമേ പറഞ്ഞുള്ളൂ.. കാര്യമായെന്തെങ്കിലും ഇല്ലാതെ തന്നെ ഈ നേരത്ത് അങ്ങോട്ട്‌ വിളിപ്പിക്കില്ലെന്നു അനിലിനു നന്നായി അറിയാം. ശക്തമായ തെളിവുകള്‍ ഉണ്ടെങ്കില്‍ മാത്രമേ നമുക്ക് പിടിച്ചു നില്‍ക്കാന്‍ കഴിയുകയുള്ളൂ , എന്ന് ഇടയ്ക്കിടെ പറയാറുള്ള വക്കീലിന്റെ ഇന്നത്തെ സംസാരത്തില്‍ ആത്മവിശ്വാസം നിറഞ്ഞു നിന്നിരുന്നു. വക്കീലിന്റെ കഴിവില്‍ പൂര്‍ണവിശ്വാസമുണ്ടെങ്കിലും എതിരാളികള്‍ക്ക് ഭരണ പ്രതിപക്ഷ പാര്‍ട്ടികളുമായുള്ള ബന്ധം ഒരു വെല്ലുവിളിയായിരുന്നു. ഇതേ കേസ് കീഴ് കോടതിയില്‍ പരാജയപ്പെട്ടത് അങ്ങനെയായിരുന്നു. ശരീരം മുഴുവന്‍ വെട്ടി പരിക്കേല്പിച്ച നിലയില്‍ അറ്റു തൂങ്ങിയ കാലുമായി അബോധാവസ്ഥയില്‍ താന്‍ റോഡില്‍ കിടന്നത് , വാഹനാപകടമാണെന്നു വരുത്തി തീര്‍ക്കാന്‍  എതിരാളികള്‍ക്കു ബുദ്ധിമുട്ടേണ്ടി വന്നില്ല.

വക്കീല്‍ സാറിന്റെ വീട്ടിലേക്കു എത്താന്‍ പതിവ് കുറുക്കു വഴികള്‍ ഉണ്ടെങ്കിലും, മകള്‍ വീട്ടിലെത്തിയിട്ടുണ്ടാകുമോ എന്ന ചിന്ത അനിലിനെ സ്കൂള്‍ വഴി പോകാന്‍ പ്രേരിപ്പിച്ചു. വരാന്‍ വൈകുന്നതിനെ കുറിച്ച് അവള്‍ രാവിലെ ഒന്നും പറയാതിരുന്നത് എന്തെ എന്നു ചിന്തിച്ചെങ്കിലും, തക്കതായ കാരണമില്ലാതെ അവള്‍ വൈകി വരില്ലെന്ന് അയാള്‍ സമാധാനിച്ചു. യഥാര്‍ത്ഥ വിദ്യാഭ്യാസം തുടങ്ങുന്നത് മാതാപിതാക്കളില്‍ നിന്നാണ് എന്നറിയുന്ന അയാള്‍ , തന്റെ മകളെയും അതെ രീതിയിലാണ് വളര്‍ത്തിയത്‌. എന്തുകാര്യവും വീട്ടില്‍ തുറന്നു പറയാന്‍ അവളെ പഠിപ്പിച്ചിരുന്നു. പെണ്‍കുട്ടിയാണ് എന്നതുകൊണ്ടുതന്നെ പ്രായത്തിനനുസരിച്ചുള്ള അറിവുകള്‍ നല്‍കാനും, പതിയിരിക്കുന്ന ചതിക്കുഴികളെ പറ്റി പറഞ്ഞു കൊടുക്കാനും അവളുടെ അമ്മയും ശ്രദ്ദിച്ചിരുന്നു. ഇതൊക്കെ അയാള്‍ സ്വയം സമാധാനിക്കാനുള്ള കാരണങ്ങളാക്കിയെങ്കിലും കാലത്തിന്റെ പോക്കും, അനുദിനം കേള്‍ക്കുന്ന വാര്‍ത്തകളും അയാളുടെ മനസ്സില്‍ അസ്വസ്ഥത പടര്‍ത്തി....  അതെ, അയല്‍ക്കാരൊക്കെ പറയുന്നതു പോലെ അവള്‍ പ്രായത്തിനെക്കാള്‍ പക്വത ഉള്ളവളാണ്.. അയാളിലെ ശുഭാപ്തി വിശ്വാസക്കാരന്‍ ആശ്വസിച്ചു.. 

ദൂരെ നിന്നു തന്നെ അനില്‍ കണ്ടു, സ്കൂളിനു മുന്നിലെ ചെറുതല്ലാത്ത ആള്‍കൂട്ടത്തെ. അടുത്തെത്തിയിട്ടും ആളുകള്‍ കൂട്ടം കൂടി നില്‍ക്കുന്നതല്ലാതെ വേറൊന്നും കാണാന്‍ കഴിഞ്ഞില്ല. കുറെ ആളുകള്‍ മൊബൈലില്‍ ഫോട്ടോ എടുക്കാന്‍ റെഡിയായി നില്‍ക്കുന്നുണ്ട്. ആരോ പറഞ്ഞു അയാള്‍ അറിഞ്ഞു, സ്കൂളിലെ ഏതോ ഒരു അദ്ധ്യാപകന്‍, ആണും പെണ്ണും അടക്കം കുറെ കുട്ടികളെ മാസങ്ങളായി എന്തൊക്കെയോ ചെയ്യാറുണ്ടെന്നും. അതറിഞ്ഞു നാട്ടുകാര്‍ അയാളെ സ്കൂളില്‍ പൂട്ടിയിട്ടെന്നും. ഇത്തരം വാര്‍ത്തകള്‍ പത്രങ്ങളിലൊക്കെ എന്നും കാണുന്നുണ്ടെന്നല്ലാതെ , കണ്മുന്നില്‍ നടന്നുവെന്നറിഞ്ഞപ്പോള്‍ അയാള്‍ക്കു വിശ്വസിക്കാനായില്ല. കുട്ടികള്‍ക്ക് മാതൃകയാവേണ്ട അദ്ധ്യാപകര്‍ തന്നെ ഇങ്ങനെ തുടങ്ങിയാല്‍ കുട്ടികളെ എങ്ങനെ വിശ്വസിച്ചു സ്കൂളില്‍ അയക്കും. അവരവരുടെ വീട് ആവണം ഓരോ വ്യക്തിയുടെയും ആദ്യ സ്കൂള്‍ എന്നും മാതാപിതാക്കള്‍ ആയിരിക്കണം ആദ്യ അദ്ധ്യാപകര്‍ എന്നും പണ്ടുള്ളവര്‍ പറഞ്ഞു വന്നത് വെറുതെയല്ല. ഇതൊക്കെ മുന്‍കൂട്ടി കണ്ടതു കൊണ്ടായിരിക്കണം. കലികാലം... അല്ലാതെന്ത്....... എന്തൊക്കെ കാണണം ഈ ഇത്തിരി ജീവിത യാത്രയില്‍......

ആളുകളുടെ കൂക്കിവിളിയും, തെറി വിളിയും, ആക്രോശവും അനിലിനെ ചിന്തയില്‍ നിന്നുണര്‍ത്തി. സ്റ്റാഫ്‌ റൂമിന്റെ വാതില്‍ തുറന്നു അദ്ധ്യാപകനെയും കൊണ്ട് മൂന്നു പോലീസുകാര്‍ പുറത്തേക്കിറങ്ങി. പിന്നിലായി കൂടെ ഇറങ്ങുന്ന കുട്ടികളില്‍ തന്റെ മകള്‍....!  അപ്രതീക്ഷിതമായി കണ്ട കാഴ്ച തലയ്ക്കു പിന്നില്‍ ഒരടി കിട്ടിയപോലെ തോന്നി അയാള്‍ക്ക്‌.. ഒരേ ഒരു നിമിഷം ഭൂമി തനിക്കു ചുറ്റും കറങ്ങുന്നതു പോലെ  ... നിറം പിടിപ്പിച്ച പത്ര വാര്‍ത്തകള്‍, ശവത്തില്‍ കുത്തി രസിക്കുന്ന ചാനല്‍ ചര്‍ച്ചകള്‍, പച്ചക്ക് തൊലിയുരിയ്ക്കുന്ന അന്വേഷണ റിപ്പോര്‍ട്ടുകള്‍.. നിമിഷ നേരത്തേക്ക് നില തെറ്റിയ മനസ്സില്‍ നൂറു നൂറു ചിത്രങ്ങള്‍ മാറി മറിഞ്ഞു. എല്ലാത്തിലും നിറഞ്ഞു നില്‍ക്കുന്ന മകളുടെ മുഖം...!!  ..നിയന്ത്രണം വിട്ട അയാള്‍ ഒരു ഭ്രാന്തനെ പോലെ അലറി കൊണ്ട് മുന്നോട്ടാഞ്ഞു, അദ്ധ്യാപകനു നേരെ ഊന്നുവടി ഉയര്‍ത്തി വീശി .... ഊന്നു വടി പകുതിയില്‍ വച്ച് ഒടിഞ്ഞു, ബാലന്‍സ് തെറ്റി വീഴാന്‍ പോയ അയാളെ മുന്നില്‍ നടന്ന പോലീസുകാരന്‍ താങ്ങി പിടിച്ചു..

''ഹേ.. മിസ്റ്റര്‍  .. എന്തായിത്.. നിങ്ങള്‍ തന്നെ നിയമം കയ്യിലെടുക്കാന്‍  തുടങ്ങിയാല്‍...'' ...

'' സര്‍ .. എന്റെ മോളെ ഇയ്യാള്‍... അവളുടെ ജീവിതം ... ...''..

''.... ഇല്ലടോ, അവള്‍ക്കൊന്നും പറ്റിയിട്ടില്ല.. മിടുക്കിയാ അവള്‍ .. അവളുടെ മിടുക്ക്  കൊണ്ടാണ് ഈ മൃഗം ഇന്നെങ്കിലും പിടിയിലായത്... '' അനില്‍ വിശ്വാസം വരാതെ നിന്നു...

''അതേടോ... ഇയ്യാള്‍ മാസങ്ങളായി കുട്ടികളെ ഉപദ്രവിക്കാന്‍ തുടങ്ങിയിട്ട്, ഇതുവരെ ആരും പുറത്തു പറയാന്‍  ധൈര്യം കാണിച്ചില്ല... ഇന്ന് തന്റെ മകളോടു മോശമായി പെരുമാറി... ഉടനെ തന്നെ അവള്‍ പരാതിപെട്ടു... അപ്പോഴാണ്‌ മറ്റു കുട്ടികളും വിവരം പുറത്തു പറയുന്നത്'' പോലീസുകാരന്‍ പറഞ്ഞു നിര്‍ത്തി....

''ഈ കുട്ടി കാണിച്ച ധൈര്യം മറ്റു കുട്ടികള്‍ക്കില്ലാതെ പോയി... അല്ലെങ്കില്‍ ഇത്രയും കുട്ടികള്‍ അയാള്‍ക്കിരയാകില്ലായിരുന്നു...''.. പ്രധാനദ്ധ്യാപിക ആരോടെന്നില്ലാതെ പറഞ്ഞു... ................

അകന്നകന്നു പോകുന്ന പോലീസ് ജീപ്പിനെ കൂക്കി വിളികളോടെ യാത്രയാക്കിയ നാട്ടുകാര്‍, ഒറ്റയായും കൂട്ടമായും പല വഴി പിരിഞ്ഞു. നിറഞ്ഞ കണ്ണുകളോടെ അയാള്‍ മകളെ ചേര്‍ത്തു പിടിച്ചു നെറ്റിയില്‍ ചുംബിച്ചു... നിമിഷനേരത്തെക്കെങ്കിലും മകളെ അവിശ്വസിച്ച തന്നോടുള്ള അമര്‍ഷമെന്നോണം, കയ്യിലിരുന്ന പകുതിമാത്രമായ ഊന്നുവടി ദൂരേക്കു വലിച്ചെറിഞ്ഞു...  ശേഷം നടന്നു തന്റെ ലക്ഷ്യ സ്ഥാനത്തേക്ക്... ഇടതു വശത്ത് താങ്ങായി മകളും ........ ........